Święta Katarzyna Aleksandryjska, dziewica i męczennica - patron dnia (25 listopada)

Legenda podaje, że Katarzyna urodziła się w Aleksandrii, jako córka króla Kustosa. Słynęła ona ze swojej urody, zamożności i wykształcenia. O jej ręke mieli starać się najznamienitsi obywatele miasta, spotykali się jednak z odmową, ze względu na złożone przez nią śluby czystości.

W czasie życia Katarzyny Aleksandryjskiej wybuchły najdotkliwsze prześladowania chrześcijan w historii Kościoła. Miały one miejsce za czasów cesarza Dioklecjana. Katarzyna była jedną z jego ofiar. Po porwaniu miała być zmuszana do składania ofiar pogańskim bogom, jednak odmawiała, wyznając Jedynego Boga. Zarządzono wówczas dysputę między nią a pięćdziesięcioma myślicielami. W trakcie debat, udowodniła prawdziwość swojej wiary i nawróciła wielu z adwersarzy na wiarę w Jezusa. Rozgniewany cesarz po zarządzonej przez siebie dyspucie, skazał Katarzynę na dotkliwe tortury. Wyrok śmierci padł w latach 307 a 312.

Jej męczeństwo było niezwykłe, skoro wyróżnia się ona tak wielką czcią. Jej relikwie znajdują się na Górze Synaj, stoi tam prawosławny klasztor i kościół, które są celem pielgrzymek. Wystawił go cesarz Justynian w VI wieku. Św. Katarzyna jest patronką zakonu katarzynek; Nowego Targu, Dzierzgonia i Cypru; nauki i uniwersytetów, w tym paryskiej Sorbony; adwokatów i notariuszy, bibliotekarzy, drukarzy, filozofów chrześcijańskich, grzeszników, kolejarzy, kołodziejów, literatów, mężatek, młodych dziewcząt, młynarzy, fryzjerów, modystek, mówców, piekarzy, powroźników, prządek, studentów, szwaczek, uczonych, woźniców, zecerów.

W ikonografii św. Katarzyna przedstawiana jest w koronie królewskiej, z palmą męczeńską w dłoni. Jej atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus, nakładające na jej palec pierścień jako oblubienicy, filozofowie, z którymi prowadziła dysputę, gałązka palmowa, koło, na którym była łamana, korona w ręku, krzyż, księga, miecz, piorun.

 

Inni patroni dnia 25.11: