Święci męczennicy Augustyn Zhao Rong i Leon Mangin, prezbiterzy, i Towarzysze - patroni dnia (9.07)

Augustyn Zhao Rong pochodził z prowincji Syczuan. Kiedy miał 20 lat zaciągnął się do wojska służył w oddziale, który eskortował do Pekinu grupę chrześcijańskich więźniów. Podczas eskortowania więźniów uderzyła go ich cierpliwość i odwaga. Ponownie miał okazję zetknąć się z chrześcijanami w prowincji Wuczuan, gdzie miał okazję poznać uwięzionego o. Marcina Moye. Przykład wiary i miłości tego kapłana oraz jego katecheza skłoniły Augustyna do przyjęcia chrześcijaństwa. Otrzymał chrzest z rąk o. Moye w wieku 30 lat. Przez następnych pięć lat przygotowywał się do kapłaństwa i przyjął święcenia w 1781 r. Przez wiele lat pełnił posługę kapłańską. W okresie prześladowań wszczętych za panowania cesarza Jiaqinga został aresztowany, gdy udzielał sakramentów choremu. Uwięziony w Chengdu, został skazany na dotkliwą karę cielesną, choć miał już 69 lat. Otrzymał 60 uderzeń bambusowym kijem w kostki i 80 policzków zadanych skórzaną podeszwą. Zmarł w więzieniu kilka dni później, 27 stycznia 1815 r. Jest pierwszym kapłanem-męczennikiem pochodzącym z Chin.

Pod koniec XIX w. prześladowania katolików w Chinach nasiliły się. Nieporadna cesarzowa-wdowa  Cixi szukała oparcia w stronnictwie staromandżurskim, które dla swych celów zmobilizowało wojowników fanatycznej sekty, nazywanych bokserami. Swoją nienawiść do obcych ześrodkowali oni na chrześcijanach. Zaczęli więc napadać na kościoły, palić je, potem masowo mordować wiernych. W okręgu Xiangchenggen pierwszym znakiem nadciągających pogromów była śmierć dwóch jezuitów francuskich. Ojcowie Remigiusz Isoré i Modest Andlauer zginęli przy ołtarzu skromnej kaplicy w On-Y. Było to wyraźne ostrzeżenie dla licznych chrześcijan z tych okolic. Pod kierownictwem ojca Mangin schronili się oni w Czu-Kia-cho, bo istniała tam szansa obrony i ocalenia. W obwarowanym miasteczku odparli kilka ataków, kiedy jednak bokserów wsparły oddziały regularnej armii, obrona nie miała już żadnych szans. Ostatniego ratunku szukali w kościele. Zginęli wszyscy. Ojcowie Mangin i Den ponieśli śmierć przy ołtarzu, inni znaleźli ją w płomieniach podpalonej świątyni lub w jej pobliżu, jeszcze inni wtedy, gdy próbowali ratować się ucieczką. Śmierć poniosło wówczas około 1800 chrześcijan, ponadto około 1200 zginęło w okolicach miasteczka. Nikt nie zdołał wówczas spisać ich imion i nazwisk. Ustalono je znacznie później, i to jedynie w pięćdziesięciu sześciu wypadkach. Tych też pięćdziesięciu sześciu Pius XII beatyfikował w roku 1955, a kanonizował - wraz z innymi męczennikami chińskimi - papież św. Jan Paweł II w 2000 r. Duchowymi przywódcami męczenników z okresu powstania bokserów byli jezuiccy kapłani: Leon Ignacy Mangin, Paweł Denn, Remigiusz Isoré i Modest Andlauer.

Leon Ignacy Mangin urodził się w Verny, w Lotaryngii 31 lipca 1857 r. , był jedenasteym dzieckiem  miejscowego sędziego pokoju. Leon uczył się w kolegiach w Metzu i Amiens. W roku 1875 wstąpił do zakonu jezuitów. Pod koniec studiów filozoficznych, które odbywał w Liége, wezwany został do wyruszenia na misje. W Tien-Tsinie ukończył teologię a w lipcu 1886 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował później na wielu stacjach misyjnych w prowincji Hopej, poważany przez władze cywilne i ceniony dla swej energii w działaniu i pogodnego usposobienia. Gdy nadeszło prześladowanie chrześcijan, wszystkich podtrzymywał na duchu. Potem zachęcał wiernych, by pozostali w kościele. Kiedy padły pierwsze strzały, Maria Czu-Ou-Czen osłoniła go własnym ciałem. Padł od drugiej serii pocisków wystrzelonych w ich stronę.

Z nim razem zginął ks. Paweł Denn, który urodził się 1 kwietnia 1847 w Lille. PAweł wstąpił do jezuitów Ww 1872 i tego samego roku wysłany został do Chin gdzie osiem lat później otrzymał  święcenia kapłańskie. Paweł pracował w kilku ośrodkach chhrześcijańskieh, a w Tcian-Kia-Tcioang był rektorem Kolegium. Pod koniec swego życia dołączył do wspólnoty kierowanej przez o. Mangin, gdzie zginął u jego stóp, kiedy ukląkł, by przyjąć absolucję.

Remigiusz Isoré urodził się w Bambecque, na terenie francuskiej Flandrii dnia 22 kwietnia 1852 r. . Remigiusz studiował w Cambrai, a przez krótki czas był prefektem w Roubaix. Mając 23 lata wstąpił do zakonu, studia kończył już w Chinach, gdzie w roku 1886 otrzymał święcenia kapłańskie. Przez jakiś czas uczył w kolegium w Tcian-Kia-Tcioang, potem obsługiwał stację i szkołę w On-Y. Tam też zginął, przy ołtarzu podczas odprawiania nabożeństwa.
Modest Andlauer Urodził się w Strasburgu, był Alzatczykiem. W roku 1877 wstąpił do zakonu jezuitów. Nauczał wLille i Brescii, i Amiens, ale marzył o misjach i męczeństwie. Wreszcie w roku 1882 wyjechało do Chin, gdzie zginął razem z o. Isoré, miesiąc przed pozostałą grupą męczenników.