Św. Karol Boromeusz, biskup - patron dnia (04 listopada)

Wydarzenia 4 Nov 07:54 | Redaktor

Święty Karol Boromeusz. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Boromeusz#/media/Plik:Carlo_Borromeo.jpg

Patronem dnia 4 listopada jest świety Karol Boromeusz, biskup.

Bł. Karol de Foucauld, prezbiter - patron dnia (02 grudnia)

Wydarzenia Wczoraj 07:27

Św. Eligiusz, biskup - patron dnia (01 grudnia)

Wydarzenia 1 Dec 07:36

Otwórz zdjęcie

Święty Karol Boromeusz

Karol urodził się 3 października 1538 roku na zamku Arona. Pochodził z arystokratycznego rodu, a jego ojciec był wielce religijny i miłosierny względem ubogich, co stało się wzorem dla Karola. Jego matka zmarła gdy miał 9 lat. Już jako 7-latek Karol posiadał wielki majątek, a biskup Lodi przeznaczył go do stanu duchownego, darując mu suknie klerycką. 5 lat później mianowany został na opata w rodzinnej miejscowości, a kierowany dobrocią serca, nakazał dochody opactwa przeznaczać na biednych. Karol edukował się na rodzinnym zamku, skąd następnie wyjechał uczyć się do Pawii, gdzie w 1559 został doktorem prawa kościelnego i cywilnego. W tym samym roku jego wuj został papieżem, a przyjęte przez niego imię to Pius IV. Pomógł on swemu krewnemu, dzięki czemu Karol trafił do Rzymu i został protonotariuszem apostolskim i referentem w sygnaturze. Po roku sprawowania tych funkcji, mianowano go na kardynała i arcybiskupa Mediolanu, a później także kardynałem-protektorem Portugalii, Niderlandów (Belgii i Holandii) oraz katolików szwajcarskich, ponadto opiekunem wielu zakonów i archiprezbiterem bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie.

Przez to, że sprawował tak wiele wysoich urzędów, Karol osiągał duże dochody, co postrzega się jako nadużycie w Kościele (papież Pius IV zasłynął z nepotyzmu). Mimo to, Karol podchodził poważnie do swych obowiązków, a zarabiane pieniądze przeznaczał na cele kościelne i dobroczynne. Niedługo potem, został także najważniejszym doradcą papieża. Skorzystał z tej funkcji, aby pozbyć się nadużyć - pozbywał się z kościoła osób niegodnych i karierowiczów, nie zważając na ich pochodzenie. Przez to zyskał wielu wrogów, co zaskutkowało rozkazem opuszczenia Rzymu po wyborze nowego papieża w 1567 roku, św. Pius V. Poświęcił się wówczas w pełni swojej archidiecezji mediolańskiej, nad która dotąd pieczę sprawował wyznaczony przez Karola wikariusz.

W 1564 roku otworzył w Mediolanie jedno z pierwszych na świecie seminariów duchownych, a w pobliskich miastach seminaria niższe. Prowadzili je oblaci św. Ambrożego. Jako arcybiskup popierał zakony i pomagał im, szczególnie Bractwu Nauki Chrześcijańskiej, mającemu za cel katechizację dzieci. Aby przeprowadzać kolejne reformy zwołał wiele synodów, założył także kolegium, mające pomagać ubogiej młodzieży. W Mediolanie powierzył jezuitom nowopowstałą szkołę wyższą filozofii i teologii, a teatynom szkołę dla szlacheckiej młodzieży. Kolejne zainicjowane przez Karola dzieła to liczne przytułki: dla bezdomnych, dla upadłych dziewcząt i kobiet, oraz kilku sierocińców. W czasie epidemii bardzo pomagał chorym i ubogim, szacuje się że karmił 60-70 tysięcy osób dziennie. Dzięki jego aktywnej pracy na rzecz duchowieństwa i ludności, był jednym z poważniejszych kandydatów na papieża podczas konklawe w 1572 roku.

Jego największa zasługą jest jednak działalność podczas Soboru Trydenckiego. Miał on miejsce w latach 1545-1563, a dzięki Karolowi przyspieszył on znacznie swoje obrady. Zaproponował on wiele dekretów: nakazujące biskupom i duszpasterzom rezydować stale w diecezjach i parafiach, wprowadzono stałe wizytacje kanoniczne, regularny obowiązek zwoływania synodów, zakazano kumulacji urzędów i godności kościelnych, nakazano zakładanie seminariów duchownych - wyższych i niższych, wprowadzono do pism katolickich cenzurę kościelną, jak też indeks książek zakazanych, wreszcie wprowadzono regularną katechizację. Ponad to, zainicjował także kongregację kardynałów, która nadzorować miała wprowadzenie uchwał soborowych w każdym miejcu.

Karol Boromeusz zmarł 3 listopada 1584 roku w Mediolanie. Jego relikwie znajdują się krypcie mediolańskiej katedry. Beatyfikowany był w 1602 roku, a kanonizowany w 1610 roku przez Pawła V. Jest patronem boromeuszek, diecezji w Lugano i Bazylei oraz uniwersytetu w Salzburgu; ponadto czczony jest jako opiekun bibliotekarzy, instytutów wiedzy katechetycznej, proboszczów i profesorów seminarium.

W ikonografii św. Karol Boromeusz przedstawiany jest w stroju kardynalskim. Jego atrybutami są: bicz, czaszka, gołąb, kapelusz kardynalski, krucyfiks; postronek na szyi, który nosił podczas procesji pokutnych.

Ponadto dziś także w Martyrologium:

Na Węgrzech - św. Emeryka, królewicza. Był synem św. Stefana. Zmarł w roku 1031 po wypadku na polowaniu. O jego kult zadbał św. Władysław Węgierski.

oraz:

świętych męczenników Witalisa i Agrykoli (+ 304); św. Amancjusza, biskupa (+ V w.); św. Joannicjusza, opata (+ 846); św. Modesty, dziewicy (+ ok. 659); św. Pieriusa, prezbitera (+ IV w.)

Źródło: Brewiarz - Czytelnia i Wikipedia.