Ewangelia na dziś (25.10.2020)

Pierwsze czytanie:

(Wj 22, 20-26)
Tak mówi Pan: "Nie będziesz gnębił ani uciskał przybysza, bo wy sami byliście przybyszami w ziemi egipskiej. Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy ani sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i poskarżą Mi się, usłyszę ich skargę, rozpali się gniew mój, i wygubię was mieczem; i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami. Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek. Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy".

Psalm:

(Ps 18 (17), 2-3a. 3b-4. 47 i 51ab)
REFREN: Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja

Miłuję Cię, Panie,
Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo,
mój Wybawicielu.

Boże, Skało moja, na którą się chronię,
Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały,
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.

Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka,
niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dałeś wielkie zwycięstwo królowi
i łaską obdarzyłeś Dawida, Twego pomazańca.

Drugie czytanie:

(1 Tes 1, 5c-10)
Bracia: Wiecie, jacy dla was byliśmy, przebywając wśród was. A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, tak że okazaliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai. Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.

Aklamacja (J 14, 23)
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.

Ewangelia:

(Mt 22, 34-40)
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: "Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?" On mu odpowiedział: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Dzisiejszy fragment Księgi Wyjścia ukazuje nam pełne miłosierdzia oblicze Boga, który staje w obronie najsłabszych w społeczeństwie. Dla Boga Izraela nie jest obojętny los cudzoziemców, wdów, sierot ani ubogich. Rozważany fragment, będący częścią Kodeksu Przymierza, zawiera nakazy moralne zabezpieczające cudzoziemców przed wyzyskiem. Autor natchniony nawiązuje tutaj do etapu w historii Narodu Wybranego, kiedy przebywając w Egipcie, znajdował się w podobnej sytuacji. W ten sposób, przypominając własne doświadczenie, Jahwe wychowuje swój lud. Szczególna uwaga Pana skierowana jest na wdowy i sieroty, których skarga powoduje Boży gniew. Zakazana jest również lichwa, a także wyzysk i grabież najuboższych członków Narodu Wybranego.
Zastanówmy się, czy w czasach nam współczesnych, otaczamy należną troską najsłabszych i bezbronnych spośród nas - tych jeszcze nienarodzonych. Czy w naszym systemie prawnym mają zagwarantowane przysługujące im prawa, wynikające z godności osoby ludzkiej?
Czy współczesny system bankowy nie jest oparty właśnie na lichwie, a inflacja nie oznacza po prostu okradania ubogich? Czy my sami w oparciu o miłość budujemy gmach naszej moralności?

Komentarz do psalmu:

Przeżywamy w życiu wiele trudnych chwil, doświadczamy cierpienia, bólu, często zadawanego przez najbliższych nam ludzi. Jednak ilekroć pojawiają się takie sytuacje, zawsze zwracamy się do naszego Pana i Ojca o ratunek. Zawierzamy siebie na wzór dziecka wpatrzonego w swego ziemskiego ojca i mamy nadzieję na poprawę losu. To postawa chrześcijanina, który tak jak starotestamentalny władca z Psalmu 18, ufa Bogu, a kiedy otrzyma od Niego pomoc, składa dziękczynienie za opiekę.
Nie tylko prośmy, nie tylko oczekujmy wsparcia naszego Stwórcy, ale pamiętajmy, aby zawsze dziękować za otrzymane łaski. Bądźmy wdzięcznymi dziećmi.

Komentarz do drugiego czytania:

Paweł Apostoł, zatroskany o los młodej gminy chrześcijańskiej z Tesaloniki, kieruje do niej podziękowanie za godną postawę i przykład, jaki jej członkowie dają innym. Adresatami jego Listu są głównie nawróceni poganie, którzy w przeciwieństwie do Żydów, przyjęli Dobrą Nowinę. Apostoł zachęca ich do dalszego trwania w wierze.
Potraktujmy te słowa tak, jakby były skierowane bezpośrednio do nas. Brońmy wiary, trwajmy przy niej i na wzór chrześcijan z Tesaloniki dawajmy przykład życia godnego miana dziecka Bożego.

Komentarz do Ewangelii:

Dzisiejszy fragment ewangelii ukazuje Pana Jezusa w otoczeniu faryzeuszy usiłujących manipulować Panem i przyłapać Go na głoszeniu nauki niezgodnej z Prawem Mojżeszowym. Uczony w Prawie skierował pytanie o największe z przykazań.
Pan Jezus udzielił krótkiej i jasnej odpowiedzi, wskazującej na obowiązek miłości Boga i bliźniego. Bóg pragnie, abym miłował Go nade wszystko, a moich bliźnich z miłości do Niego. Miłość praktykowana zgodnie z Bożym zamysłem jest wypełnieniem Prawa.

Komentarze zostały przygotowane przez Teresę Kuleczko

źródło: mateusz.pl